Krasicki

Ignacy Błażej Franciszek Krasicki – biskup warmiński, arcybiskup gnieźnieński, książę sambijski, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, prezydent Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie, proboszcz przemyski, kustosz kapituły katedralnej lwowskiej, poeta, prozaik, publicysta i encyklopedysta, kawaler maltański zaszczycony Krzyżem Devotionis, mianowany biskupem tytularnym Verinopolis, prymas ****** od 1795 r. aż do śmierci. Jeden z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia. Nazywany „księciem poetów polskich”. Jako biskup warmiński z rozmachem urządzał swoje rezydencje w Lidzbarku Warmińskim i Smolajnach. Z racji pełnionej funkcji zasiadał w Senacie Rzeczypospolitej. W roku 1781 wydał nakładem drukarni Michała Grölla w Warszawie 2-tomowy Zbiór potrzebniejszych wiadomości, trzecią po "Inventores rerum" Jan Protasowicza i "Nowych Atenach" polską encyklopedię powszechną. Jest również autorem dzieła uznawanego za pierwszą polską powieść ("Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki"). Tworzył głównie bajki, satyry i poematy heroikomiczne.

Monachomachia, czyli Wojna mnichów – poemat heroikomiczny o wojnie mnichów autorstwa Ignacego Krasickiego. Wydany po raz pierwszy anonimowo w roku 1778 w Lipsku, wywołał oburzenie hierarchii kościelnej i uznanie u twórców epoki oświecenia.