Alpaczina » Clan | Lair | Nesting Grounds

Alpaczina's Clan

teehee~

Mighty Lair

on the

Snowsquall Tundra

Clan Info

you know what they say about curiosity~

[06.02.2024] came back after a long slumber
[15.02.2024] started making lore
[18.02.2024] The Witch started brewing "Project Emperor"

disclaimer: i am working on my lair lore, but since i don't feel to confident in writing stories in english, i'll probably make them in polish. sorry about that. if you are interested you can always use translator or i could try my best to explain

Na horyzoncie zaczynało już świtać. Zapowiadał się kolejny mroźny, choć typowy jak na Southern Icefield dzień. Promienie słońca powolnymi krokami sunęły przez pokaźne lodowce i śnieżne zaspy, które teraz zaczynały mienić się niczym diamenty. Ten widok z pewnością zapierał dech u niejednego podróżnika. Potrafił oczarować, uwieść i usidlić każdego, nawet najmniej wrażliwego na naturalne piękno osobnika. Wystarczyło jedno spojrzenie, aby przepaść i pozwolić pochłonąć się temu skrytemu w głębinach niebezpieczeństwu.

Tak też było i w przypadku czterech samotnie wędrujących smoków. Każdy z nich nadszedł z innej strony. Każdy z innego powodu, w innym celu. Wszystkich jednak połączyło przeznaczenie – tu i teraz, odpowiedni moment w odpowiednim miejscu, by ich drogi mogły się wreszcie skrzyżować.

Bez słowa zawiesili na sobie posępne spojrzenia. Nie byli ufni. Jeśli ta mroźna kraina mogła ich czegokolwiek nauczyć, to była to właśnie ostrożność. Żadne z nich nie spieszyło się do wykonania pierwszego gestu, nikt również nie wydawał się chętny do zabrania głosu, ale każde z nich czuło, że w tym momencie było to zupełnie zbędne.

Dźwięk skrzypiącego pod ciężarem kroków śniegu przerwał panującą ciszę. Z pobliskiej jaskini wyłonił się piąty smok. I choć w pierwszej chwili trudno było dostrzec dokładny zarys jego gładko wtapiającej się w otoczenie sylwetki, tak ryk, którym powitał przybyszy bez wątpienia informował o jego obecności.

- Jesteście – zaczął niewzruszony obecnością intruzów. – Dobrze. Czekałem na Was. My czekaliśmy.

Za plecami Gaolera zaczęły wyłaniać się kolejne smoki. Nie było ich wiele. Na ich twarzach swoje piętno odcisnęły lata nędzy i ubóstwa, ale w oczach pojawiła się malutka iskierka nadziei. W końcu miało być dobrze. W końcu przybyli Czterej Przepowiedziani, którzy mieli ich zjednoczyć pod wspólnym imieniem. Jednym klanem. Rodziną. W końcu nadszedł ich czas.